Cervixscreening bij Turks- en Marokkaans-Nederlandse vrouwen

De onderzoekers hielden 6 groepsinterviews met zowel Turks-Nederlandse (n = 24) als Marokkaans-Nederlandse (n = 30) vrouwen. Zij includeerden eerste- en tweedegeneratiemigranten tussen de 30 en 60 jaar oud. De discussies werden thematisch geanalyseerd.

Bij beide groepen ontbrak er kennis over baarmoederhalskanker en het screeningsprogramma, inclusief de HPV-zelftests. De vrouwen gaven aan de beslissing zelf te nemen, maar noemden ook mensen die de keuze konden beïnvloeden, zoals de arts of hun partner. Als barrières voor screening noemden zij een matige beheersing van de Nederlandse taal, een mannelijke huisarts, religieuze opvattingen zoals fatalisme, en schaamte en taboe bij baarmoederhalskanker. Ook angst speelde een belangrijke rol. Wat betreft de zelftests achtte het merendeel van de vrouwen zich hiervoor niet capabel genoeg. Als bevorderende factoren voor screening noemden zij een korte proceduretijd en het besef dat het om een ernstige ziekte gaat. Ook de religieuze opvatting om zelf verantwoordelijk te zijn voor je gezondheid – en daarbij opties te gebruiken die God aanreikt – bleek een belangrijke motivator voor screening te zijn. 

De onderzoekers concluderen dat deze vrouwen niet alleen feitelijke medische informatie meenemen in hun besluitvorming, maar vooral ook praktische, emotionele, culturele en religieuze aspecten. Het is dan ook goed als de huisarts deze punten in het gesprek integreert. Daarnaast kan een vrouwelijke arts of assistente die het uitstrijkje verricht drempelverlagend werken, evenals informatiefolders in het Turks of Arabisch.