H&W maakt gebruik van functionele cookies die strikt noodzakelijk zijn voor de werking van de website en analytische cookies om inzicht te krijgen in de werking en effectiviteit van de website.
H&W maakt gebruik van functionele cookies die strikt noodzakelijk zijn voor de werking van de website. We gebruiken analytische cookies om de website te verbeteren. Tevens gebruiken we cookies voor advertenties. U kunt hieronder aangeven welke cookies u toestaat. We gebruiken de volgende cookies:
Door in te loggen op HAweb krijgt u toegang tot de artikelen op HenW.org.
Beste abonnee, je hebt toegang tot HenW.org door in te loggen met je HAwebSSO-account. Onlangs heb je mail van ons ontvangen hoe je dit account kunt activeren. Hulp nodig bij het aanmaken van een nieuwe inlog? Heb je vragen? Neem dan contact op met onze supportteam via contactcentrum@nhg.org.
Compressief zwachtelen is een vak apart, zo blijkt uit onder andere Deens onderzoek. Verpleegkundigen met jarenlange ervaring in het compressief zwachtelen brengen de zwachtels regelmatig niet strak genoeg aan om de benen. Mogelijk is dat een verklaring voor de slechte genezingstendens en een relatief hoog recidiefpercentage veneuze ulcera aan de benen.
Aan 68 wijkverpleegkundigen, van wie tweederde meer dan tien jaar werkervaring had, werd gevraagd om drie gangbare vormen van compressief zwachtelen uit te voeren. Ongeveer de helft van deze verpleegkundigen ontvangt regelmatig nascholingen in wondverzorging. Het doel is om met de zwachtel een druk van 30-50 mmHg op het onderliggend weefsel uit te oefenen.
Afhankelijk van het gebruikte verband werd in 40 tot 60% van de gevallen de juiste compressie bereikt. Als het verband niet juist gezwachteld wordt, is het meestal te los aangebracht. Te sterk aanzwachtelen komt relatief weinig voor. Ook werd er onderzocht of er een relatie was tussen de kwaliteit van het zwachtelen enerzijds en het aantal jaren ervaring, nascholing in wondverzorging of de inschatting van de eigen vaardigheid door de verpleegkundige anderzijds. Geen van deze factoren bleek een statistisch significante relatie te hebben met de kwaliteit van het zwachtelen.
Volgens de NHG-Standaard Ulcus cruris venosum is compressietherapie de belangrijkste pijler van de behandeling van deze aandoening. Dit onderzoek onder wijkverpleegkundigen die regelmatig patiënten met een ulcus cruris venosum zwachtelen, laat zien dat het zwachtelen voor verbetering vatbaar is. Omdat in dit onderzoek gecertificeerde wondverpleegkundigen uitgesloten waren, valt hier mogelijk nog winst te behalen. Het is belangrijk om te controleren of de zwachtel wel strak genoeg wordt aangebracht en zo nodig kan een gespecialiseerde wondverpleegkundige worden ingeschakeld. Een goede samenwerking tussen huisarts en (gespecialiseerde) wijkverpleegkundige kan ervoor zorgen dat het zwachtelen op de effectiefste manier wordt uitgevoerd. Voor de huisarts is het belangrijk hier toezicht op te houden, omdat hij in alle gevallen eindverantwoordelijk is en daarom de bekwaamheid moet verifiëren van degene die de behandeling uitvoert.