Jicht is de meest voorkomende inflammatoire artritis bij mannen ouder dan veertig en postmenopauzale vrouwen. Er wordt aangenomen dat een verhoogd serumurinezuur hier een grote rol in speelt. Allopurinol wordt vaak voorgeschreven om dit serumurinezuur te verlagen. Seth et al. concluderen in hun review dat allopurinol wel het urinezuuur in het bloed verlaagt maar niet de aanvalsfrequentie van jicht.
Recent verscheen er een update van de Cochrane Database over effectiviteit van allopurinol. In totaal werden 11 trials met gezamenlijk 4531 patiënten geanalyseerd. Twee RCT’s vergeleken allopurinol met placebo en hieruit bleek dat allopurinol effectiever was dan placebo in het verlagen van het serumurinezuur: 96% van de behandelde patiënten bereikte de streefwaarde. De aanvalsfrequentie nam echter onvoldoende af, een absolute risicoreductie van 4%. Dat wil zeggen dat bij het behandelen van 100 patiënten er 4 aanvallen worden voorkomen. En dat terwijl 6% van de patiënten moet stoppen met de allopurinol vanwege levertestafwijkingen, diarree of jichtaanvallen binnen 24 uur na het starten van de medicatie.
De auteurs concluderen dat allopurinol niet effectief is om de aanvalsfrequentie te verlagen. Onze NHG-Standaard artritis noemt allopurinol nog als een behandeloptie bij een hoge lijdensdruk van de patiënt en bij meer dan drie jichtaanvallen per jaar. De standaard vermeldt wel dat er weinig overtuigend bewijs is en dat dit voornamelijk is gebaseerd op best practice. Deze Cochrane-review geeft op dit moment een duidelijk advies tegen het voorschrijven van allopurinol om de aanvalsfrequentie van jicht te verlagen.
Seth R, et al. Allopurinol for chronic gout (Review) Cochrane Database of Systematic Reviews 2014, Issue 10. Art. No.: CD006077.