Geen effect van geïntegreerd disease management bij COPD

COPD wordt gekarakteriseerd door exacerbaties, fluctuerende symptomen en beperkingen. Geïntegreerd disease management door huisarts, praktijkondersteuner en fysiotherapeut zou verbetering van deze klachten kunnen geven. Recent onderzoek toont echter aan dat het de kwaliteit van leven en ziektelast niet verbetert.

Nederlandse onderzoekers evalueerden tussen 2010 en 2014 de effectiviteit van geïntegreerd disease management bij COPD-patiënten in huisartsenpraktijken rond Leiden. Huisartsen, praktijkondersteuners en fysiotherapeuten van de patiënten in de interventiegroep (n = 554) kregen een tweedaagse training. Hierin kwamen ondermeer de uitvoering en interpretatie van spirometrie, het vaststellen van ziektelast, motiverende gespreksvoering, leefstijladviezen en het persoonlijk actieplan voor exacerbaties aan bod. De praktijken implementeerden naar eigen inzicht die elementen die nog niet in hun dagelijkse werkwijze waren ingebed. De controlegroep (n = 532) kreeg standaardzorg. Patiënten werden gedurende 24 maanden gevolgd.

Er was na 24 maanden geen verschil tussen beide groepen in ziektegerelateerde kwaliteit van leven (CCQ), ziekenhuisopnames, aantal exacerbaties, mate van dyspnoe (MRC), rookgedrag en fysieke activiteit. Wel beoordeelden de patiënten in de interventiegroep de follow-up en coördinatie van zorg als beter.

Deze resultaten contrasteren met eerdere resultaten. Een mogelijke verklaring is dat de zorg voor COPD-patiënten in de Nederlandse huisartsenpraktijk ook zonder deze interventie al zeer goed is. Tegelijkertijd met het onderzoek werd namelijk de ketenzorg COPD op brede schaal in Nederland geïmplementeerd, waardoor integratie van zorg ook in de controlegroep waarschijnlijk zeer goed verliep.

Kruis AL, et al. Effectiveness of integrated disease management for primary care chronic obstructive pulmonary disease patients: results of cluster randomised trial. BMJ 2014;349:g5392.

Foto: Musicman Shutterstock